Ufruume

Ufruume

Ufruume

Söll i mi jetz ou vo de schriftleche Erinnerige trenne? 

Text: Hanspeter Möri

D Ygäbig zu dere Gschicht han i uf em Eschtrig vo üsem Huus übercho. Zwüsche Bananeschachtle und Ghüderseck. Ds Thema isch drum liecht z errote: Es geit ums Ufruume! Und Dihr chöit ou dervo usgoh, dass der gröscht Teil vo dere Gschicht outobiografisch isch. Aber bevor Dihr de nach em Läse vo dene Syte der Stab über mir brächet, söttet Dihr einisch go luege, wien es i öiem Eschtrig usgseht.

I ma mi no a d Usenangersetzige mit der Mueter bsinne, wenn si ds Gfüel het gha, i sött äntleche wider einisch mys Zimmer ufruume. I däm Gnusch chönn me jo nid läbe! Natürlech han i das gäng wider usegschtüdelet. Bis es de einisch het gheisse, i chönn erscht use go schutte, wenn i ds Zimmer ufgruumt heig. So han i halt i dä suur Öpfel bisse, ou wenn mir das gar nid het passt. «Angeri Müetere sy do weniger sträng», han i für mi dänkt. Bir Kontrolle het mi d Mueter gfrogt: «Isch es dir jetz nid ou wöhler, wenn alls a sym Ort isch und du s nümme lang muesch sueche?» Rächt het si jo scho gha. Angerersyts han i ds Gfüel gha, i heig myni Sache ou so no gäng gfunge. Me het jo nume müesse wüsse, wo me se verleit het gha oder ab welem Bigeli me se mües näh. So isch de nach e paar Tag Mueters Gfüel vo Ornig bereits wider empfindlech gstört gsi.

Won i de Johr spöter sälber e Hushalt ha gha, han i sälber dörfe oder müesse entscheide, was i no well ufbewahre und was i well i Ghüder gheie. I ha einisch e Kolleg ghöre säge, was me drei Wuche nid i de Finger heigi gha, wärd me allwäg ou spöter nümme bruuche. Und wenn es eim de drei Monet lang nid heigi gfählt, de chönn me's ruehig entsorge. Aber äbe: Isch es nid ou bi öich scho vorcho, dass Dihr öppis heit furtgheit, wo Dihr weeni spöter de doch no hättet bruucht? So tuet me halt mängisch öppis z viil uf d Syte und versorget die War, meischtens uf em Eschtrig. 

Bim erschte Mol, won i ds Wort «Messi» ha ghört, han i sofort as Schutte und dä chly Zwirbel us Argentinie dänkt, wo mit em Zähni uf em Rügge eis Gool ums angere für e FC Barcelona schiesst. Drum han i das als Ehr empfunge, wo mer my Frou einisch het gseit, i syg e chlyne Messi. Erscht binere Fernsehsändig han i erfahre, dass me ou dene Lüt «Messi» seit, wo alls uf d Syte tüe und sech vo nüüt chöi trenne. Bi ihne wird ds Ufbewahre zunere Sucht, me cha ou säge, zunere Chrankheit. Bis si zletscht i ihrem Ghüder fasch ersticke und uf frömdi Hilf aagwise sy. 

So wyt wett ig’s uf all Fäll nid lo cho, han i dänkt. D Frou isch mer sowiso scho lenger i de Ohre gläge, i söll doch einisch mys Gnusch uf em Eschtrig go erläse; sicher chönnti me do ds meischte furtgheie. I wärdi gseh, dass syg ou e Erliechterig für mi, wenn i mi vo däm Balascht tüeg trenne. So han i es paar Mol en Aalouf gno und bi mit e paar Ghüderseck uf e Eschtrig. Aber einisch isch es z chalt und z zügig gsi; es angers Mol bin i ir Hitz unger em Dach fasch verbräglet. Chrank han i aber deschtwäge nid welle wärde. So han i ds Ufruume halt gäng wider usegschobe, obschon i mer ou gäng wider gseit ha, eso wie die Lüt am Fernseh wett i emel de nie im eigne Ghüder versuufe.

Bin i do jetz grad draa gsi, mys Läbe oder e Teil dervo wägzrationalisiere, z lösche?

Einisch isch aber d Glägeheit zum Ufruume für mi günschtig gsi. D Tämparatur uf em Eschtrig isch grad gäbig gsi. Dusse isch ou e keis Lüftli gange. Derzue het my Frou e Bsuech bi ihrer Mueter gmacht. Si het jo scho rächt gha vo wäge Gnusch und Sache, wo mer scho lengschtens nümme hei ­bruucht. Aber i ha halt dänkt, wenn si mer würd bim Ufruume hälfe, würdi de glych ­dises und jenes im Ghüdersack lande, won i no draa ghanget bi. 

Und de bin i uf em Eschtrig gstange vor myne füfzäh Bananeschachtle, em Archiv vo mym ganze Läbe. Si sy mit ere Stoubschicht überzoge gsi; es Zeiche, dass me se scho lang nümme ufto het. I de einte han i Ordner mit Ungerlage us mym Bruefsläbe gfunge. Vo inträssante Kurse und Seminar, won i teilgno ha. E Huuffe Wüsse, wo eim het sölle hälfe, erfolgrych z gschäfte. Won i die Ungerlage no einisch dürebletteret ha, isch mer ufgfalle, dass d Schueligsspezialischte über d Johr gäng wider nöji Konzept für tüürs Gält aabotte hei, wo sech de aber schlussäntlech bim Verglyche nid gross vonenang ungerschide hei. D Schlüssle zum Erfolg sy bloss e chlei angers verpackt gsi, sozsäge unger em Motto: «Alte Wy i nöie Schlüüch!» I ha mi gfrogt, ob ächt eini vo myne Töchtere die einte oder angere Schueligsungerlage chönnti bruuche. Druuf han i mir aber e Ruck gä: «Für so öppis wird sech allwäg nach zwänzg oder dryssg Johr chuum meh öpper inträssiere. Derzue isch jo vermuetlech e grosse Teil dervo hoffnigslos veraltet!»

I ha ei Ordner nach em angere gläärt und d Ghüderseck mit Papier gfueteret. Zögeret han i, wo mer Gratulationsschrybe vo Beförderige und Lohnuswyse i d Finger cho sy. Fasch han i Beduure mit mir übercho, won i gseh ha, wie viil oder äbe wie weeni i vor dryssg Johr verdienet ha. Meh Fröid hei mer d Zahle vo de Stüürrächnige gmacht. Die sy drum denn ou viil bescheidener gsi als hütt. So het halt alls zwo Syte! Und beide sy jetz gmeinsam im Ghüdersack glandet. 

Meh Müei zum Logo het mer der Inhalt vo angerne Bananeschachtle gmacht. Es sy Briefe vo Familiemitglieder und Verwandte gsi. Die meischte dervo, drunger ou myni Eltere, sy scho sit langem gstorbe und i ha se müesse loslo. Söll i mi jetz ou vo de schriftleche Erinnerige trenne? 

Die erschte Zeichnige vo üsne Ching sy fürecho. E Teil dervo isch eigetlech meh es Kribel gsi. Aber mit viil Liebi gmacht. Und uf jedem Blatt isch mit chrumme Buechstabe es abgschribnigs «Mami» oder «Papi» gstange. Jede Vatter wär doch e Verräter, jo Verbrächer, wenn är so öppis würd furtgheie!

D Ghüderseck hei gäng weniger Fueter übercho. I han e wyteri Bananeschachtle ufto. Aasichtscharte us de Ferie, Chärtli vo üser Verlobig und vor Hochzyt sy mer i d Häng cho. Sogar no d Vorschleg vom Gaschthof für ds Hochzytsässe han i gfunge. Und näbe vilem ­angere ou d Programm vom Stadttheater, wo mer syner- zyt es Abonnemänt hei gha. Zwar nume für zwee günschtigi Plätz zoberscht obe. Aber die Programm hei mi a schöni Zyte mit de Volksschouspiler Jenny Rausnitz und Edwin Fabian erinneret. I ha d Bananeschachtle wider zuegmacht. Der Inhalt isch nid wäsentlech weniger worde. Messi hin oder här – i ha's no nid übers Härz brocht, mi vo dene Zytzüge vo früecher z trenne! Bin i do jetz grad draa gsi, mys Läbe oder e Teil dervo wägzrationalisiere, z lösche? Löschen i dermit nid ou e Teil vo mir?

So isch es vo Schachtle zu Schachtle wytergange. Bi alte Rächnige han i gseh, was für ne Prysentwicklig mir i de letschte dryssg Johr hei gha. Zytigsusschnitte us de guldige Erfolgsjohr vo der Maite Nadig, em Bärnhard Russi, em Roland Collombin, der Vreni Schneider, der Erika Hess und em Pirmin Zurbriggen hei mi lo i Sporterinnerige schwelge. Furt dermit – i Ghüdersack! I ha Ungerlage us myre Zyt als Presidänt vom Tanzmusikerverein as Tagesliecht brocht. 

Orcheschterverzeichnis, Vereinsnachrichte, Brichte vo Aaläss und Generalversammlige. Mänge bekannte Name vo ehemalige Musigkollege isch do uftouchet. Söll i all das is Archiv vom Verein gä? Die hei das doch scho sälber gsammlet. Und de weis me hütt jo ou nid, wie lang dass es dä Verein no git. Tanzmusig wie i de früechere Johr wird jo hütt chuum meh gmacht. Und d Mitglider im Verein näh jedes Johr ab. I tue der Dechel wider uf d Schachtle. 

nere wytere Bananeschachtle läbt my Zyt als Moderator für Musigsändige bi de Regio- nalradio vo Biel und Solothurn, «Canal 3» und «32 Goldies», wider uuf. Ordner mit Moderatione, Tegschte vo Gspräch mit Studiogescht, wie em Pepe Lienhard, em Roland Kaiser, em Sepp Silberbärger vom Alpe­land Quintett, em Markus Wohlfahrt vo de Klostertaler oder em Norbert Rier vo de Kastelruther Spatze. Erinnerigscharte vor Marie-Louise Werth oder der Monique. Fasch tuusig Sändige hei mir dennzmol gmacht. Und derby mängi schöni Begägnig mit inträssante und bekannte Lüt gha, wo mer ohni ds Radio nie hätte lehre kenne. D Sändejournal vo de gspilte Musigtitle han i schön i Ordner klassiert gha. Hei ächt myni Kollege das ou no ufbewahrt? Was söll i mache? Z viil mitenang sött me jo der Ghüderabfuer ou nid härestelle… I ha lengschtens es Taburettli uf e Eschtrig gno. Bi all dene Erinnerige, wo do zum Vorschyn sy cho, het sech halt ds Ufruume öppis i d Lengi zoge. 

Am Schluss han i stolz zwee schwär Ghüderseck vom Eschtrig achetreit und vors Huus gstellt. Drei lääri Bananeschachtle und e Reihe lääri Ordner sy näbem Chemi gstange. Und die übrige zwölf Bananeschachtle lagere, ohni Stoub, schön näbenang büschelet unger der Dachschregi vom Eschtrig.

Wo my Frou vo ihrem Bsuech bir Mueter isch heicho, han i ihre stolz brichtet, wien i uf em Eschtrig bim Ufruume gwüetet ha. Si het de ou gfunge, dass i's verdienet heig, mir am Oobe es Champions-League-Spiil vom FC Barcelona aazluege. Won i de bim ne Bierli vor em Bildschirm ha dörfe gniesse, wie der Spiler vo Barcelona mit em Zähni uf em Rügge im Zigzag dür die gägnerischi Abwehr zirklet isch und es Troumgool gschosse het, han i ganz stolz still für mi dänkt: Was doch so ne chlyne Messi alls zwägbringt!






ILSE VÖGELI

Ilse Vögeli, geboren 1935, wuchs in der Mühle Biglen auf. Ausbildung zur Säuglings- und Kinderkrankenschwester. Sie arbeitete in der Schweiz, Frankreich und Italien sowie später als Lehrerin an der Kinderkrankenpflegeschule Elfenau in Bern. Sie lebt seit 1977 in Grosshöchstetten. 





Hinterlassen Sie einen Kommentar

* Erforderlich