Mushüüffe

Mushüüffe

Mushüüffe

Text: Erika Wiedmer-Mani

I ha öppe scho meh vo Menige erzellt. Hindermenige isch die Alp grad vor em Seebärg. Dert han i mit em Vatter u eme Tiil vo myne Gschwischtere menge Summer verbracht. Dr Vatter isch scho Ends Meye schier jede Tag obsich. Vor allem ga Zün mache, wo me im Herbscht het abgliit, dass si vom Schneedruck nid kaputt gange.

Zersch, wo mer no sy chlynder gsy, het dr Vatter albe Brünel a ds Bärgcharrli gspannet u eso sy si zeme obsich. Speter, wo ds Strässli bis i Menigbode isch fertig gsy, het dr Vatter es Töffli zuehe ta. Dr Wäg vo üsem Dehiime im Riedli bis uf üsi Alp Menige isch öppe 9 km. Zersch dür d Talstrass bis zum Schuelhuus, dernah uber e Tschuepis uehi, dür d Hasligasse u d Flühlteni inni, gäge Bodealmi, Meniggrund u de wytersch i Gasebode. De dür e Flüehschwand uehi, u endlich isch me de afe i Menigbode cho. Das isch dä schön Bitz Wält, wo hüt di Tipizält stah. Vo dert isch es de geng no fasch e Halbstund obsich ggange.

D Schuel het bis afangs Juni dduret u dernah hi mier sagehafti dry Monet Summerferie ghäbe. Bis am Mentig nach em Bättag. Es isch Meye gsy u mier hi no Schuel gha, wo dr Vatter is e Abe bim Znacht siit, ds Heumattli a Menige obe gsehji nid guet us. Das sygi voll Mushüüffe u we me di jitz nid gangi ga bräche, so gsehji är schwarz für ds Heue im Uugschte. Das gäbi doch kis Heu! Är u d Muetter sy retig worde, Käthle u ich chennte ds monderischt nach dr Schuel obsich, di Mushüüffe ga verschla u e chli usäbne. Es isch dennzumal nid dr Bruuch gsy, Chind z frage, ob si welli oder nid. Es isch eifach bestimmt worde. Aber mier hi welle. Uber e Tisch hi mer enandere e Blick greckt. Das het nach Fryhiit u Abetür gschmöckt.

Mier sölle am Morge de grad di höje Schueh alege, ds Zmittag, wo üs d Muetter het welle rüschte, in es Ruckseckli lade u dr Schuelthek dehiime la. Dr «Henri Voisin» chenne mer ja under em Ärmli zum Schuelhuus trage, u süsch het me noue nid viel Ufgabe ghäbe. Mi het d Sach i dr Schuel gmacht! Eso chenne mer nach dr Schuel grad obsich u erspare e unnötige Wäg. Es paar Mitschüeler hi o dr glych Wäg ghäbe. E Tiil het sich bim Sageschürli verabschiedet u di Löschte im undere Hasli. Dernah sy mer inzig gäge Meniggrund zue. 

Uf em Stutz het Käthle gsiit, sie welti jitz gwüss afe öppis ässe. Me het ja bis am iis Schuel ghäbe. Syt em Zmorge sy immerhin sächs Stund vergange gsy u o ds Pousebrot isch lengschte verdouts gsy. Di Yklemmte mit Hamme u Schnittluuch sy wäger guet gsy u o dr Haberflockechueche zum Dessär isch gsy wie geng. E chli troche, aber imel schön mürbe. Mier hi ne mit em löiwarme Gaggo ahigschwecht u sy wytersch.

Es isch dennzumal nid dr Bruuch gsy, Chind z frage, ob si welli oder nid. Es isch eifach bestimmt worde. Aber mier hi welle.

Allpott het Käthle gsiit: «Wenn nur was käme und mich mitnähme.» Aber es isch niemer cho. Es sy denn halt no viel, viel weniger Outo ume gsy u a dem Tag isch eifach niemer gäge Meniggrund gfahre, süsch hätte di üs gwüss ufglade. Bim Strumpfbrüggli het Käthle müesse es Stiindli us em Schueh grüble u bim Blattewageschopf ich. Eso hi mer Zyt verlore, aber das isch uf der Grienstrass halt albe eso gsy. Aber jitz hets ghiisse uf Rücke ha, es isch ja no wyt ggange.  Weli das lenger chenni schwyge? Käthle het gwunne! Dür e Flüehschwand uehi hi mer d Schritte zellt. Geng hundert, dernah hi mer glüuet. Jedes Mal e chli lenger! Üser Rächnig nah het de Drye grückt. Uhr hi mer kini ghäbe. Im Menigbode hi mer üs lang nid chenne dezidiere, ob mer uber e Burgrii uehi wi oder dür di grüeni Tüüfi. Uber e Burgrii wes chürzer gsy, aber stotziger. Di grüeni Tüüfi isch em Name no nid grächt worde. Nebe de Schneefläcke isch no alz brun gsy, aber tüpfelet vo tusige vo Krokus. Wyssi u violetti. 

U albe iis hi mer es Grüppeli Soldanelle chenne bewundere. U de hi mer üs halt ummi vrsumt. Soldanelle gsesch schliesslich nid all Tag. Mer chennte ja dichte! Käthle het dr Pfarrer vo St. Galle ufgsiit, aber i ha gsiit, i hiigi gmiint, sälber dichte. Eso: «D Riedli Käthle, d Riedli Käthle, tuet geng gäre Chueche bättle!» «So, u jitz chunsch du!» «D Riedli Rike tuen i zwicke!» Dermit git mer Käthle e liechte Tätsch uf e Buggel. «Spinnts dr?» Mier hi nie gfragt: «Spinnsch?» Mier hi geng gfragt: «Spinnts dr?» Witer obe han i ihre e Tätsch ggee u gsiit: «Dä bin i dier no schuldig!» E chli speter sie mier: «Dä hesch no zguet!» I ha ihre dr «Löscht» ggee u sie mir, bis mer endlich bir Menighütte sy acho. Ds Yserächeli isch nüt im Holzschopf gsy. Mier hi dr Schlüssel im Chalberstall us em Versteck ggrüblet. Chalt, füecht u fyschter isch es nus us dr Hütte entgägecho. Hinder im Füürhus hi mer ds Yserächeli gfunde u im äbefalls fyschtere Stall e Mischtgable.

Dernah sy mer endlich gäg em Mattli zue u uf di Mushüüffe los! Uf e erscht Blick hi mer gseh, dass das, wo mier im Sinn hi, wo üs isch uftrage worde, hoffnigslos isch. Ii Mushuuffe isch am andere and gsy u iine isch grösser gsy wäder dr ander. Glychwohl hi mer e Viertelstund würkli tapfer uber di Mushüüffe ygschlage. «Me söllti fasch e Houe ha oder e Härdöpfelcharscht», han i gsiit, wo d Mischtgable bedenklich het afa waggele. «Dynamit», het Käthle gsiit. Erschütteret hi mer üser Bemüehige betrachtet, dernah hi mer ufggee. Mier hi schliesslich no e wyte Hiimwäg gha, wes scho alz isch nidsich ggange. Dehiime sy si bim Znacht gsässe, wo mier sy ygrückt. Mier sy o zuehi gsässe u hi agfange Härdöpfle schinte, wie we mer am Verhungere we. Uf ds Vattersch Fragerii hi mer e chli uswychend Antwort ggee. Vo dene Mushüüffe het speter noue nie meh öpper öppis gsiit. O im Uugschte, wo ds Mattli isch gheuet worde, nid. U Heu hets imel glych ggee. Dem alte Beer Adolf sy Spruch het sich inisch meh bewahrhiitet: «80% vo de Problem löse sich sälber, we me lang gnue mögi gwarte!» 

U de hi mer üs halt ummi vrsumt. Soldanelle gsesch schliesslich nid all Tag. 







Erika Wiedmer-Mani

Erika Wiedmer-Mani ist in Zwischenflüh mit neun Geschwistern aufgewachsen. Sie lebt als Bergbäuerin in ihrem Geburtsort und ist Mutter von drei erwachsenen Kindern. Nach wie vor verbringt sie zusammen mit ihrer Familie, den Kindern und den Grosskindern den Sommer auf der Alp. Ihre Erinnerungen schreibt sie im Dialekt ihres Tales, dem Diemtigtal. Ihr neuer Berndeutsch-Erzählband «Griffeltruckli» erscheint im Oktober 2015 im Weber Verlag.









Hinterlassen Sie einen Kommentar

* Erforderlich